Μικρές πριγκίπισσες όνομα και πράγμα.

Είναι γεγονός ότι από μικρές οι περισσότερες ονειρευόμασταν να φοράμε τα πιο όμορφα φορέματα και να μοιάζουμε με μικρές πριγκίπισσες, να έχουμε φρου-φρού, στα μαλλιά μία στέκα-κορωνίτσα και φυσικά λουστρινένια παπουτσάκια. Εγώ λάτρευα τα κόκκινα παπουτσάκια που μου είχε κάνει δώρο η γιαγιά μου, γυαλίζανε τόσο πολύ που πολλές φορές χαζεύοντας τα, σκόνταφτα και έπεφτα κάτω. Τα φορέματα μου είχαν όλα λουλουδάκια, είτε ήταν μεταξωτά είτε ήταν από βαμβάκι, τα γοβάκια μου τις περισσότερες φορές ήταν λευκά, με φιογκάκια ή με λουλουδάκια, το καλσόν το ίδιο. Στα μαλλιά είχα ένα θέμα, δεν μπορούσα να τα είχα κάτω πάντα ήθελα κοτσίδα, νευρικό παιδί.

 Όπως όλα τα κοριτσάκια , έτσι και εγώ είχα την κούκλα μου που την έντυνα όπως ήθελα και έκανα τους συνδυασμούς που μου άρεσαν. Ροζ φορεματάκια, με ασημί γοβάκια και κολιέ στο λαιμό.

Κάπως έτσι με φανταζόμουν και εμένα, βέβαια τις περισσότερες ώρες φορούσα φόρμες ή σορτσάκια με τα αθλητικά μου, όμως αυτό δεν με πτοούσε, σχεδίαζα λοιπόν σε μία κόλλα χαρτί φορέματα φουντωτά σε διάφορα χρώματα, με μυτερές γόβες στα πόδια και τεράστια σκουλαρίκια, φυσικά τα μαλλιά ήταν πάντα κότσος.

 

Ανταλλάζαμε με τις φίλες μου, όταν έρχονταν σπίτι, τα ρούχα από τις κούκλες μας, εκεί είχαμε ένα θεματάκι!!